نمرود چون حرف ابراهیم (سلام الله علیه) را متوجه نشد در مسئله ربوبیت لوازم ربوبیت را هم به خود داد ابراهیم (سلام الله علیه) فرمود رب من مدبر و مالك من كسی است كه احیاء و اماته به دست او باشد ﴿أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذی حَاجَّ إِبْراهیمَ فی رَبِّهِ أَنْ آتاهُ اللّهُ الْمُلْكَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّیَ الَّذی یُحْیی وَ یُمیتُ﴾ آن‌گاه نمرود گفت اگر محیی و ممیت رب تو است محیی و ممیت منم ﴿أَنَا أُحْیی وَ أُمیتُ﴾ آمد دو نفر زندانی را از زندان درآورد و یكی را اعدام و یكی را آزاد كرد گفت پس من محیی و ممیتم یعنی حد وسط استدلال را بر خود تطبیق كرد گفت رب باید محیی و ممیت باشد خب منم محیی و ممیتم این است كه حضرت ابراهیم راه را بازتر به او ارائه داد اینها فقط در مسئله ربوبیت دعوا داشتند نه در مسئله خالقیت وگرنه آنچه كه مربوط به اداره كل نظام است كه به خالقیت برمی‌گردد آنها خودشان هم مشرك بودند یعنی آل فرعون مانند خیلی از مردم مصر بت‌پرست بودند لذا درباریان فرعون می‌گفتنداگر جلوی موسی و برادرش را نگیری ﴿وَ یَذَرَكَ وَ آلِهَتَكَ﴾ تو و آلهه و بتهای تو را رها می‌كند از بین می‌برد بنابراین آنها در آن جریان اعتقاد وثنی كه داشتند راسخ بودند می‌گفتند مردم را ما باید اداره كنیم همین حرفی كه در اواخر سلطنت پلید پهلوی از شاه به عنوان خدایگان تعبیر می‌كردند همین یعنی كشور را قانون تو باید اداره كند صلاح مردم در عمل به دستور تو است همین آنهایی هم كه ادعای ربوبیت داشتند بیش از این نمی‌گفتند نمی‌گفتند كه بشر را ما خلق كردیم یا آسمان و زمین را ما خلق كردیم ادعای فرعون هم در همین محور بود اگر گفت ﴿أَنَا رَبُّكُمُ اْلأَعْلی﴾ خودش هم مثل دیگران بت پرست بود اگر می‌گفت ﴿ما عَلِمْتُ لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْری﴾ خودش هم مانند سایر وثنیین بت پرستی داشت فقط می‌گفت كه ربوبیت مردم، تدبیر مردم به دست ما است قانونی كه جامعه را اداره می‌كند قانونی است كه من وضع می‌كنم.
فایل صوتی و متنی ۱۶۸ سوره مبارکه آل عمران
بسم الله الرحمن الرحیم صلوات خاصه امام رضا
كه ,هم ,محیی ,ربوبیت ,تو ,همین ,محیی و ,است كه ,را ما ,در مسئله ,و ممیت
درباره این سایت