گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۳۳: این فرازهای نورانی دعای جوشن كبیر كه سراسرش نور است گرچه همه دعاها نور است اما دعایی به این عظمت نیست چون كل جهان را این پوشانده چیزی نبوده كه به خدا نسبت ندهند از همه اموری كه مربوط به تدبیر این نظام كیهانی است در آنجا آمده است

به نام خدا

 این فرازهای نورانی دعای جوشن كبیر كه سراسرش نور است گرچه همه دعاها نور است اما دعایی به این عظمت نیست چون كل جهان را این پوشانده چیزی نبوده كه به خدا نسبت ندهند از همه اموری كه مربوط به تدبیر این نظام كیهانی است در آنجا آمده است كه یا نعم الرقیب یا نعم القریب یا نعم الحسیب یا نعم الطبیب یا نعم المجیب یا نعم الحبیب یا نعم الكفیل یا نعم النصیر یا نعم الحسیب» كذا و كذا خب اولش از اینجا شروع می‌شود یا نعم الرقیب یا نعم القریب» خدا رقیب خوبی است و این رقیب خوب نزدیك به ما هم هست این ‌طور نیست كه از دور مراقب باشد لذا تعبیر قرآن كریم این است كه ﴿وَ اللّهُ شَهیدٌ عَلی ما تَعْمَلُونَ﴾ هر چه شما می‌كنید او شاهد است گرچه ذات اقدس الهی ﴿عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ﴾ است اما بازگشت همه اینها به ﴿وَ اللّهُ عَلی كُلِّ شَیْ‏ءٍ شَهیدٌ﴾ است یا والله بكل شیء شهید است اینكه فرمود ذات اقدس الهی ﴿عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ﴾ است یعنی آنچه كه پیش شما یا برای دیگران غیب است برای خدا مشهود است وگرنه علم با غیب سازگار نیست غیب یعنی حضور و ظهور و علم یعنی شهود، غیب یعنی برخلاف ظاهر و بر خلاف حاضر و علم یعنی حضور و ظهور آن‌گاه غیب بما انه غیب تحت علم قرار نمی‌گیرد و اینكه گفته می‌شود ذات اقدس الهی ﴿عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ﴾ است این ارشاد به نفی موضوع است یعنی غیبی برای حق نیست نه اینكه چیزی برای خدا غیب هست و غیب بما انه غیب معلوم حق است چون غیب بما انه غیب مشهود نخواهد بود

فایل صوتی و متنی ۲۰۲ سوره مبارکه آل عمران