مطلب دوم آن است كه به استناد همین مطلب شرایطی كه بین دولت اسلامی و غیر اسلامی برگزار میشود و منعقد میشود نباید مخالف كتاب و سنت و محلل حرام و محرم حلال و مانند آن باشد لذا در مهادنه و صلح و قرار داد و قطعنامه‌هایی كه دولت اسلامی با غیر اسلامی امضا می‌كند این از آن شرایط معتبر و مهم است كه نباید چیزی امضا بشود كه خلاف كتاب و سنت باشد گفتند اظهار معاصی در كشورهای اسلامی علنی نشود یعنی انجام معاصی به طور علن را اجازه ندهند یا ساختن مراكز ضد دین را اجازه ندهند و مانند آن یا اگر گفتند هر كسی از اهل آن كشور آمد ما برگردانیم هر كس از ما آمد پیش شما شما برگردانید درباره خصوص زنهای مسلمان گفتند این شرط برخلاف شرع است یعنی اگر دولت اسلامی با غیر اسلامی معاهده‌ای بست كه اگر كسی از ما به طرف شما پناهنده شد و شما به ما برگردانید از شما به ما پناهنده شد ما برگردانیم این را گفتند اگر یك زن مسلمانی از كشور كفر شوهر غیر مسلمان‌اش را رها كرد و اسلام آورد و به كشور اسلامی پناهنده شد كسی حق ندارد او را دوباره برگرداند چون این شرط برخلاف كتاب خدا است زیرا آیه ده سوره ممتحنه» این چنین می‌فرماید: ﴿یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا جاءَكُمُ الْمُؤْمِناتُ مُهاجِراتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ﴾ اگر زنهایی از كشور منطقه كفر به مدینه آمدند به عنوان هجرت اینها را بیازمائید ﴿اللّهُ أَعْلَمُ بِإیمانِهِنَّ﴾ شما نمی‌دانید ولی خدا به ایمان اینها عالم‌تر است اگر با امتحان معلوم شد كه اینها مؤمن‌اند و مسلمان ﴿فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِناتٍ فَلا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَی الْكُفّارِ﴾ اینها را دیگر برنگردانید به مكه ولو شوهرهای اینها در مكه‌اند چرا؟ چون زن مسلمان برای شوهر كافر حلال نیست و شوهر كافر هم برای زن مسلمان حلال نیست ﴿لا هُنَّ حِلُّ لَهُمْ وَ لا هُمْ یَحِلُّونَ لَهُنَّ وَ آتُوهُمْ ما أَنْفَقُوا وَ لا جُناحَ عَلَیْكُمْ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ إِذا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ﴾ تا آخر البته خسارتهای مالی را بپردازید اما خود این زن مسلمان را بخواهید برگردانید این خلاف كتاب است و همچنین نقطه مقابل او اگر كسی خلافی كرد قتلی كرد جنایتی كرد و خواست به كشور دیگر پناهنده بشود چون حقوق مسلّم مسلمین بر عهده او است نمی‌شود خون آن كسی كه مهدور الدم است و خونهای بی‌گناهی را ریخت او را امان داد چون یك چنین كسی حق مردم بر عهده او است این یك مطلب كه شرط اگر مخالف كتاب و سنت بود نافذ نیست و مطلب اول آن بود كه شرط چه بین شخصیتهای حقیقی چه حقوقی اگر مخالف كتاب و سنت نبود لازم است مطلب سوم آن است كه
پرسش: .
پاسخ: این برود آنجا بالأخره باید ازدواج كند دیگر چون ﴿لا هُنَّ حِلُّ لَهُمْ وَ لا هُمْ یَحِلُّونَ لَهُنَّ﴾ همه این موارد را می‌گیرد دیگر.
مطلب سوم آن است كه آن كسی كه این شرایط را تنظیم می‌كند و این عهد را امضا می‌كند ولیّ مسلمین و امام مسلمین است اگر قبل از پیروزی انقلاب بین دولت ایران و كشورهای دیگر میثاقی بسته بود آن ممضیٰ نیست مگر اینكه ولی مسلمین امضا بكند این سه مطلب.
مسئله چهارم این است كه ما یك هم چنین قرارداد این چنینی با كشورهای دیگر نداریم كه اگر كسی اینجا جنایتی كرد و پناهنده شد در حالی كه مهدور الدم است آنجا برود و محقون الدم بشود.
مطلب پنجم این است كه رعایت عهد نظیر واجبهای تعبدی یك جانبه نیست كه حفظ عهد واجب است بر ما كائناً ما كان بلكه در قرآن كریم چه در صورت انفال» و چه در سوره توبه» هر دو طرف را تحدید كرد محدود فرمود كه در چه صورت وفای به عهد لازم است در چه صورت وفای به عهد لازم نیست در آیه هفت سوره توبه» فرمود ﴿فَمَا اسْتَقامُوا لَكُمْ فَاسْتَقیمُوا لَهُمْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ﴾ مادامی كه آنها حافظ عهد‌اند و حافظ منافع شمایند شما هم حافظ عهد و منافع آنها باشید مادامی كه آنها مستقیم‌اند شما هم در استقامت حركت كنید این مفهوم‌اش آن است كه اگر آنها منحرف شدند بر شما هم حفظ عهد لازم نیست و همین معنا را به صورت روشن در سورهٴ مباركهٴ انفال» بیان فرمود آیه 57 و 58 سوره انفال» این است ﴿الَّذینَ عاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فی كُلِّ مَرَّةٍ وَ هُمْ لا یَتَّقُونَ فَإِمّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِی الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُونَ وَ إِمّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلی سَواءٍ إِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ الْخائِنینَ﴾ حالا لازم نیست كه اول آنها خیانت كنند بعد شما نقض عهد كنید همین كه فهمیدید با هوش ی كه اینها می‌خواهند فریب به كار ببرند با هوش ی برای شما ثابت شده است كه آنها می‌خواهند عهد شكنی كنند طوری كه راه راه عقلایی است نه خیال باطل اگر در این حد هم هست این قطعنامه و این عهد و صلحنامه را پیش اینها پرت كنید ﴿وَ إِمّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ﴾ یعنی عهد اینها را به طرف اینها پرت كنید ﴿عَلی سَواءٍ﴾ چطور بر شما حفظ عهد واجب است آنها با نیرنگ می‌خواهند نقض عهد كنند؟ آنها هم كه به عهد وفا نمی‌كنند شما هم نكنید این چنین نیست كه حفظ عهد نظیر بعضی از عقود كه لازمٌ من طرفٍ و جائزٌ من طرفٍ آخر این چنین باشد عقود گاهی لازم الطرفین است كالبیع، بیع غیر خیاری یا جائز الطرفین است نظیر هبه یا لازمٌ من طرفٍ و جائزٌ من طرفٍ آخر نظیر بیع خیاری كه خیار مال یك طرف است دیگری خیار ندارد مسئله تعهد و اشتری از آن عقودی نیست كه لازمٌ من طرفٍ و جائزٌ من طرفٍ آخر باشد كه یك طرف حق نقض داشته باشد دیگری حق نقض نداشته باشد این طور نیست.
پرسش: .
پاسخ: این برود آنجا بالأخره باید ازدواج كند دیگر چون ﴿لا هُنَّ حِلُّ لَهُمْ وَ لا هُمْ یَحِلُّونَ لَهُنَّ﴾ همه این موارد را می‌گیرد دیگر.
مطلب سوم آن است كه آن كسی كه این شرایط را تنظیم می‌كند و این عهد را امضا می‌كند ولیّ مسلمین و امام مسلمین است اگر قبل از پیروزی انقلاب بین دولت ایران و كشورهای دیگر میثاقی بسته بود آن ممضیٰ نیست مگر اینكه ولی مسلمین امضا بكند این سه مطلب.
مسئله چهارم این است كه ما یك هم چنین قرارداد این چنینی با كشورهای دیگر نداریم كه اگر كسی اینجا جنایتی كرد و پناهنده شد در حالی كه مهدور الدم است آنجا برود و محقون الدم بشود.
مطلب پنجم این است كه رعایت عهد نظیر واجبهای تعبدی یك جانبه نیست كه حفظ عهد واجب است بر ما كائناً ما كان بلكه در قرآن كریم چه در صورت انفال» و چه در سوره توبه» هر دو طرف را تحدید كرد محدود فرمود كه در چه صورت وفای به عهد لازم است در چه صورت وفای به عهد لازم نیست در آیه هفت سوره توبه» فرمود ﴿فَمَا اسْتَقامُوا لَكُمْ فَاسْتَقیمُوا لَهُمْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ﴾ مادامی كه آنها حافظ عهد‌اند و حافظ منافع شمایند شما هم حافظ عهد و منافع آنها باشید مادامی كه آنها مستقیم‌اند شما هم در استقامت حركت كنید این مفهوم‌اش آن است كه اگر آنها منحرف شدند بر شما هم حفظ عهد لازم نیست و همین معنا را به صورت روشن در سورهٴ مباركهٴ انفال» بیان فرمود آیه 57 و 58 سوره انفال» این است ﴿الَّذینَ عاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فی كُلِّ مَرَّةٍ وَ هُمْ لا یَتَّقُونَ فَإِمّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِی الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُونَ وَ إِمّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلی سَواءٍ إِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ الْخائِنینَ﴾ حالا لازم نیست كه اول آنها خیانت كنند بعد شما نقض عهد كنید همین كه فهمیدید با هوش ی كه اینها می‌خواهند فریب به كار ببرند با هوش ی برای شما ثابت شده است كه آنها می‌خواهند عهد شكنی كنند طوری كه راه راه عقلایی است نه خیال باطل اگر در این حد هم هست این قطعنامه و این عهد و صلحنامه را پیش اینها پرت كنید ﴿وَ إِمّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ﴾ یعنی عهد اینها را به طرف اینها پرت كنید ﴿عَلی سَواءٍ﴾ چطور بر شما حفظ عهد واجب است آنها با نیرنگ می‌خواهند نقض عهد كنند؟ آنها هم كه به عهد وفا نمی‌كنند شما هم نكنید این چنین نیست كه حفظ عهد نظیر بعضی از عقود كه لازمٌ من طرفٍ و جائزٌ من طرفٍ آخر این چنین باشد عقود گاهی لازم الطرفین است كالبیع، بیع غیر خیاری یا جائز الطرفین است نظیر هبه یا لازمٌ من طرفٍ و جائزٌ من طرفٍ آخر نظیر بیع خیاری كه خیار مال یك طرف است دیگری خیار ندارد مسئله تعهد و اشتری از آن عقودی نیست كه لازمٌ من طرفٍ و جائزٌ من طرفٍ آخر باشد كه یك طرف حق نقض داشته باشد دیگری حق نقض نداشته باشد این طور نیست.
فایل صوتی ۱۶۵ سوره مبارکه آل عمران
بسم الله الرحمن الرحیم صلوات خاصه امام رضا
كه ,عهد ,اسلامی ,اینها ,هم ,مطلب ,است كه ,من طرفٍ ,و سنت ,كتاب و ,مخالف كتاب ,مِنْ قَوْمٍ خِیانَةً ,قَوْمٍ خِیانَةً فَانْبِذْ ,هُنَّ حِلُّ لَهُمْ ,میشود نباید مخالف
درباره این سایت