به نام خدا
همانند آیه محل بحث آمده در سوره رعد» این چنین است كه آیه پانزدهم سوره رعد» این است كه ﴿وَ لِلّهِ یَسْجُدُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ طَوْعًا وَ كَرْهًا وَ ظِلالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَ اْلآصالِ﴾ یعنی هر كسی كه در آسمان و زمین است خواه و ناخواه سجده می‌كند خدا را و سایه‌های آنها در بامداد و شامگاه هم كه گاهی به طرف مشرق می‌افتد گاهی به طرف مغرب خواه سایه‌های عمودی خواه سایه‌های مبسوط خواه سایه شاخصهایی كه عمودی روی زمین ایستاده است خواه سایه شاخصهایی كه روی دیوار فرو رفته‌اند و ضلع افقی را رسم می‌كنند و مانند آن در افتادن روی زمین اینها ساجد حق‌اند انسان و سایه‌اش هر شاخص و سایه‌اش در پیشگاه حق ساجد است و خاضع چه اینكه در سورهٴ مباركهٴ نحل» هم مشابه این آمده است منتها آنجا سخن از طوع و كره نیست آیه 48 سوره نحل» این است كه ﴿أَ وَ لَمْ یَرَوْا إِلی ما خَلَقَ اللّهُ مِنْ شَیْءٍ یَتَفَیَّؤُا ظِلالُهُ عَنِ الْیَمینِ وَ الشَّمائِلِ سُجَّدًا لِلّهِ وَ هُمْ داخِرُونَ وَ لِلّهِ یَسْجُدُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی اْلأَرْضِ مِنْ دابَّةٍ وَ الْمَلائِكَةُ وَ هُمْ لا یَسْتَكْبِرُونَ﴾ گاهی به صورت ﴿ما فِی السَّماوات﴾ گاهی به صورت ﴿من فِی السَّماوات﴾ همه در پیشگاه حق ساجدند و تخلف در نظام تكوین اصلاً راه ندارد.پرسش: .
پاسخ: تكویناً كه ساجدند و ما چون از شعور آنها خبر نداریم نمی‌توانیم بگوییم كه آنها سجده ندارند آنها واقعاً درك می‌كنند منتها دركشان نظیر درك انسان نیست درك می‌كنند و چیز می‌فهمند و ساجدند منتها ما درك نمی‌كنیم كه آنها چه می‌كنند مسئله شهادت زمین شكایت زمین همه اینها نشانه آن است كه اینها واقعاً درك می‌كنند این طور نیست كه این آیات حمل بر مجاز بشود اینها واقعاً تسبیح می‌گویند واقعاً سجده دارد واقعاً تحمید دارند اگر زمین یك جماد محض باشد هیچ درك نكند كه نمی‌تواند در قیامت شهادت بدهد یا از كسی شكایت كند یا وسیله شفاعت را فراهم بكند مسجدی كه بالأخره شكایت دارد یا شفاعت دارد واقعاً درك می‌كند این طور نیست كه یك جمادی باشد ممكن نیست چیزی نشانه حق باشد و از شعور بهره‌ای نداشته باشد نشان خدایی است كه علیم است نشانه خدای علیم با علم و آگاهی همراه است اگر نشانه خدای علیم است باید علم را داشته باشد لذا همه اینها چیز می‌فهمند آگاه‌اند باخبرند و انسان از حال آنها بی خبر است و خبری ندارد در اوایل سورهٴ مباركهٴ بقره» گذشت كه سنگها یكسان نیستند ﴿وَ إِنَّ مِنْها﴾درباره بعضی از دلها فرمود: ﴿ وَ إِنَّ مِنْها﴾ ﴿فَهِیَ كَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً﴾ درباره قلوب فرمود كه بعضی از حجارها هستند كه ﴿وَ إِنَّ مِنْها لَما یَشَّقَّقُ فَیَخْرُجُ مِنْهُ الْماءُ وَ إِنَّ مِنْها لَما یَهْبِطُ مِنْ خَشْیَةِ اللّهِ﴾ ما برای ما این حرفها بیگانه است واقعاً سرّش این است كه سری به این حرفها نزدیم سنگ گریه می‌كند سنگ شهادت می‌دهد سنگ شكایت می‌كند اینها برای ما كه محجوبیم تقریباً ناآشنا است اما ظواهر قرآن كریم این است كه اینها چیز می‌فهمند و ممكن است كه یك آیه ظهور داشته باشد یا ده آیه ظهور داشته باشند یا روایاتی كه در این زمینه وارد شده است سند به تواتر نرسد اما از جمع روایات و آیات به طور یقین میشود كشف كرد كه از نظر مسایل دینی اینها چیز می‌فهمند مسئله زمین كه هر روز چند بار می‌گوید انأ بیت القربه، انأ بیت الوحشه» این همه‌اش حمل بر مجاز نیست زمینی كه قبر مؤمن میشود اظهار نشاط می‌كند می‌گوید تو وقتی كه روی من راه می‌رفتی من خوشحال بودم الآن كه در آغوش منی من خیلی مسرورم اینها مجاز نیست ما یك روایت دو روایت بیست روایت سی روایت را حمل بر مجاز بكنیم ولی نمی‌شود با همه این روایات معامله مجاز كرد در شواهد گوناگون در شرایط گوناگون از جمع این روایات به طور اطمینان میشود گفت كه منظور آن است اینها درك می‌كنند شفاعت دارند شكایت دارند ناله دارند زمینی كه مؤمن در او عبادت می‌كرد بر او گریه می‌كند این یك روایت است خبر واحد است در این گونه از معارف حجت نیست اما اگر وقتی به صد روایت و دویست روایت رسید در فرازهای گوناگون یك چیز جامعی را تفهیم می‌كند.
فایل صوتی و متنی ۱۷۵ سوره مبارکه آل عمران
بسم الله الرحمن الرحیم صلوات خاصه امام رضا
كه ,وَ ,اینها ,واقعاً ,درك ,دارند ,است كه ,درك می‌كنند ,واقعاً درك ,چیز می‌فهمند ,این است ,شعور بهره‌ای نداشته ,می‌كنند شفاعت دارند ,شفاعت دارند شكایت ,دارند شكایت دارند
درباره این سایت