گوشه‌ای از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۴۷: وگرنه ذات اقدس الهی شرح صدر را به كسانی می‌دهد كه اكثر موارد به یاد او هستند فرمود: ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِیراً﴾ آنها كه زیاد به یاد خدایند

به نام خدا

  وگرنه ذات اقدس الهی شرح صدر را به كسانی می‌دهد كه اكثر موارد به یاد او هستند فرمود: ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِیراً﴾ آنها كه زیاد به یاد خدایند در همان آیه 177 سوره بقره كه جامع است می‌فرماید كه اینها از نظر عقیده ایمان به خدا و قیامت و ملائكه و كتابهای آسمانی و همه انبیا دارند آن اعمال عبادی و مالی را هم انجام می‌دهند از نظر اوصاف هم وفای به عهد دارند و در خوشی اهل صبرند معصیت نمی‌كنند صبر عن المعصیه» دارند در تلخی صبر علی المصیبه» دارند ﴿وَ الصّابِرینَ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ﴾ و اینها هم كافی نیست ﴿وَ حینَ الْبَأْسِ﴾ این ﴿حینَ الْبَأْسِ﴾آن وقتی كه این آیه بحث می‌شد مثالی كه زده شد این است كه آنهایی كه در جبهه جنگ بودند اینها صابرند در بأسا اما آنها كه در خط مقدم آتش‌اند صابر ﴿حینَ الْبَأْسِ﴾‌اند اینها می‌شود دریا دل اینها می‌شوند ابرار كه هم عقیده را صدر آیه مشخص كرد هم اعمال را وسط آیه مشخص كرد هم اوصاف را ذیل آیه كه فرمود: ﴿وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا وَ الصّابِرینَ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ وَ حینَ الْبَأْسِ﴾ مثل اینكه در حین بمباران مناطق مسكونی انسان صابر باشد این حین خطر است اینها را می‌گویند ضار حین الباس» اینها واقعاً جزء ابرارند یعنی صحرا دلند خلاصه و مظهر هو البَر الرحیم» خواهند بود. و الحمد لله رب العالمین»

فایل صوتی و متنی ۱۸۵ سوره مبارکه آل عمران